माछा त हैन निगुरो पो मारियो

पहिले लोकेशनको बारेमा गफ दि'हालौं क्यार -


ट्रामले पुर्याउने ठाउँ २,३०० फिट उचाईमा रहेको छ ।

ट्राम : माथी हिमालको टुप्पातिर जाने

अलियास्का रिसोर्ट : यसैको वरपर थियो हाम्रो गन्तब्य

गाउँमा हल्ला चल्यो लौ आज माछा मार्न जाने भनेर । नेट लिएर जाने , खोलामा नेट डुबाएर उठाउँदा थाम्नै नसक्ने गरेर माछा आउँछ भने ।

अहो ! रमाईलो पो हुने रहेछ त लौ म पनि जानु पर्यो भनेर क्यामेराको झोला बोकेर निस्किएँ । माछा मार्न जाने जति सबै भेलाहुने टुँगो गरिएको घरमा पुगेपछि थाहा भयो जाने त माछा मार्न हैन रहेछ बरु जँगलतिर निगुरो टिप्न पो रहेछ । एकछिन अचम्ममा परेँ - निगुरो टिप्न पनि पाईन्छ र यतातिर ? तर पाईंदो रहेछ नि - हामी नेपाली न पर्यौं यो अलास्काको जँगलको निगुरोले पनि शान्ती नपाउंने भयो यस्तै सोच्दै बाटो लाग्यौं । पहिले नै गै सकेको अलियास्का रिसोर्ट वरपरको हिंड्ने गोरेटोतिर पाईने रहेछ निगुरो । मैले त टिपिनँ तर सँगै गएका दिदी आमाहरुले टिप्नुभयो । पहिले पनि एकपल्ट माछा मार्न कस्सिएर गएर माछा नमारी फर्केर आएको म यो पाली चैं अरुले माछा मारेको फोटो खिच्नु पर्यो भनेर हिँडेको थिएँ त्यो पनि भएन । त्यतिमात्रै कहाँ र निस्किने बेलामा फेसबूकमा क्यामेरा बोकेर माछा मार्न हिँडेको है भनेर पनि खबर छोडिराखेर हिँडेको । खै माछा चैं कहिले मार्ने हो कुन्नि ? यो पल्टलाई निगुरो मारेको फोटोहरु खिचेँ ।

यहाँका मान्छेहरु हिंड्ने ट्रेल बाहेक अन्तबाट हिंड्यो भने त पलाउँदै गरेका बोटबिरुवा मर्छ भन्छन् । हामीले चैं अटेरी भएर नै निगुरो मार्यौं भन्नु पर्ला - मान्छेहरुले के भन्लान् भन्ने कुरी कुरी पनि लाग्यो ।

हाम्रो निगुरे टिम

ए ! आमाले त टन्नै टिप्नुभएछ

ए दिदी छिटो गर्नुस् है - मान्छेहरुले के भन्लान् ।

अब त पुग्यो आमा नटिप्नुस्

यहि मौकामा बाटोमा यौटा फूलहरुको नर्सरीमा पनि पसिएको थियो । दिदीहरुलाई सयपत्री फूल चाहिएर । त्याँहा पनि केहि फोटोहरु खिचेको थिएँ ।

अब नर्सरीका केहि मिठा तस्विरहरु -

फूलकै घडी बनाएको रहेछ यहाँ चैं । ( फोटोहरु अपलोड गर्न सजिलो र छिटो होला भनेर मिडियम साईजमा अपलोड गरेको छु - कुनै पनि फोटोलाई ठुलो पारेर हेर्न मन लागे डबल क्लिक गरेर ठुलो बनाई हेर्न सक्नुहुन्छ । )

हिमाली

उत्सव तामाङ